1 Dat mobieltje (lijdend voorwerp) vond ik te duur en dat mobieltje (onderwerp) leek mij te groot. 

2 Meneer Knook (meewerkend voorwerp: aan wie werd...) werd een rijverbod opgelegd, maar meneer Knook/hij  (onderwerp) scheurt in zijn Lada nog steeds over de wegen.

3 Moeilijke jaren wachtten voor de premier (meewerkend voowerp) en de premier/hij (onderwerp) zag dan ook tegen de toekomst op.

 

3 Dat pretpark (onderwerp) was geweldig en dat pretpark (lijdend voorwerp, ik is onderwerp) zal ik niet snel vergeten

4 Meneer De Bruin (onderwerp) werd tot voorzitter benoemd en Meneer de Bruin/hem (meewerkend voorwerp: aan wie?) werd meteen de voorzittershamer gegeven.

5 Mijn moeder (onderwerp) heeft mij op spijbelen betrapt en(mijn moeder heeft) mij (meewerkend voorwerp: aan wie?) straf gegeven.

 

Welk werkwoord is in onderstaande zinnen weggelaten? (2x is).

7 Hij is nog steeds ziek en is in het ziekenhuis terechtgekomen.

8 De computer is stuk en is dus naar een reparateur gebracht.

Het woordje 'is' is in het eerste deel het enige werkwoord. Het is daardoor ook het belangrijkste werkwoord (het koppelt namelijk een kenmerk aan het onderwerp, naamwoordelijk gezegde). In de tweede zin zie je naast 'is' nog een ander werkwoord: terechtgekomen en gebracht. In het tweede deel geeft 'is' niet de actie aan, maar het tweede werkwoord (terechtgekomen, gebracht). 'Is' helpt alleen maar: het geeft de voltooide tijd aan, meer niet. Oftewel: 'is' doet in het eerste deel iets anders dan in het tweede deel. In het eerste deel is 'is' koppelwerkwoord, in het tweede deel is 'is' hulpwerkwoord.

Onderstaande zinnen zouden wel goed zijn, omdat 'is' in beide gevallen een kenmerk koppelt of in beide gevallen hulpwerkwoord is:

Hij is nog steeds ziek en een beetje misselijk ( is ziek + is misselijk, correct)

De computer is gevallen en naar een reparateur gebracht (is gevallen + is gebracht, correct).

 

Conclusie: Deze zinnen zijn fout, omdat de grammaticale functie van het woord verschilt.